Notka biograficzna dotycząca Pereca Granatsztejna, opublikowana w “Leksikon Fun Der Nayer Yidisher Literature” (wyd. Alvetlekhn Yidishn Kultur-Kongres, Nowy Jork 1958).

Urodził się w Sokołowie, niedaleko Siedlec, w Polsce, w pobożnym domu. Otrzymał wykształcenie żydowskie. Od młodości był aktywny w syjonistycznym, socjalistycznym i pionierskim ruchu młodzieżowym. Przez kilka lat był na kursie przygotowawczym do pracy rolniczej w kibucu w Wilnie, którego celem było zasiedlenie ziemi w Izraelu. Mieszkał w Paryżu w 1937 roku, a w 1939 r. wyemigrował do Boliwii, gdzie pracował jako sprzedawca. Zamieszkał pod koniec tego roku w Argentynie i działał w Syjonistycznej Partii Robotniczej, Kongresie Kultury Żydowskiej i YIVO. W 1950 roku zrobił aliję i stał się rezydentem państwa Izrael. Początkowo pracował w fabryce wyrobów metalowych, był przez pewien czas pracownikiem administracji “Hapoel Hacair” (“Młodego Robotnika”), tygodnika partii Mapai.

Zaczął pisać w młodości i zadebiutował w druku artykułami w piśmie “Frayhayt” (“Wolność”) w Warszawie w 1930 roku. Od tego czasu pisywał m.in. do: “Bafrayung” (“Wyzwolenia”), “Bafrayung-arbeter-shtime” (“Wyzwolenia – głosu pracy”) i “Unzer vort” (“Naszego słowa”) – w Buenos Aires; “Izrael” i “Tog-eyn, tog-oys” (“Dzień za dniem”), wydawanych przez Ihud olami (Światową Unię) w Tel Awiwie.

Napisał książki: “Sokołów – moje zniszczone miasteczko” (Buenos Aires, 1946), 188 str., w której opisuje środowisko i mieszkańców żydowskiego miasteczka w Polsce między wojnami światowymi; “Mentshn fun nekhtn” (“Ludzie z tamtych lat”), (Tel Awiw: Peretz Publ., 1959), 224 str., która została przetłumaczona na język hebrajski przez Shelomo Shenhod jako “Anshe etmol” (Tel Awiw: Peretz Publ., 1983), 248 str. Ta książka, dobrze przyjęta przez krytyków, była ważnym wkładem w literaturę o Holokauście.

W latach 1960-1970 przebywał w Nowym Jorku, zanim wrócił do Izraela, gdzie mieszkał w Bat Jam.

Jest pochowany na cmentarzu w miejscowości Holon.